CONTACT

Over de opleiding psychodrama/bibliodrama (permanent inschrijven mogelijk!)

Een ex-cursist schrijft aan collega’s predikanten en pastores


Omdat ik zeer enthousiast ben over de opleiding tot psychodrama regisseur die ik doe in het kader van o.a. de Permanente Educatie, stuur ik jullie informatie [over de opleiding]. Deze wordt georganiseerd door, Jan Lap en Marjorie Lap-Streur van Podium Opleidingsinstituut voor psychodrama en bibliodrama. Ik wil dit van harte bij jullie aanbevelen.

De ervaring leert me dat als ik zeg dat ik aan psychodrama doe, mensen geen idee hebben wat het is. Vaak wordt er gedacht aan toneelspelen.
Dat is het dus niet, of liever gezegd, niet precies. Het heeft wel met spel en toneel te maken.

Psychodrama is een methode waarbij iemand toneelspel, rollenspel en dramatische zelfexpressie gebruikt om thema’s en relaties in zijn/haar eigen leven te onderzoeken. En er inzicht in te krijgen. Door een vraag 'in scène' te zetten worden gedachten, gevoelens en dilemma’s concreet en begrijpelijk gemaakt. Letterlijk zichtbaar en tastbaar gemaakt. Waardoor je dus ook eventueel zaken kunt veranderen. De psychodrama regisseur/director, begeleidt dat.

In mijn werk pas ik vaak psychodrama toe. Het kan goed in pastorale gesprekken, een op een, maar vooral met werken in groepen. Ook bijvoorbeeld vormen van bibliodrama kunnen prachtig aangevuld worden met de psychodrama methode.
Een bijkomend voordeel is dat, aangezien wij in de opleiding ons eigen materiaal zijn, ook eigen ‘issues’ onderzocht worden. Het is als opleiding bedoeld, je gaat dus niet in therapie, maar de afgelopen jaren heb ik, behalve de methode, ook veel over mezelf geleerd.
Ik kan dan ook iedereen die in de ‘mensvakken’ zit aanraden met psychodrama kennis te maken. Goed voor jezelf en goed voor je manier van werken.

Via een geleide meditatie kwamen we tot de vraag: wat is het landschap dat jij ziet als het beloofde land en hoe kun je van daaruit door met je leven, als in het beloofde land.
Zelf heb ik letterlijk een landschap neergelegd. Het voor mij mooiste plekje van de wereld, bij Hargen aan Zee, in het duin, uitkijkend over het strand en de zee, met rechts vóor de zeewering en op stuurboord de bollenvelden.
Zo kon ik met behulp van de director en de andere groepsleden heel reëel een vraag van mij onderzoeken, hoe ik met iets verder moet. Het is verbazingwekkend hoe verhelderend deze methode kan werken.

De opleiding Psychodrama staat bij de aanbevolen cursussen van de PKN voor de vrije ruimte van de PE. 

Creatieve psychodrama technieken met kinderen en jongeren (februari 2011)

Seminarie door Marjorie Streur & Jan Lap

Bloemlezing uit reflecties van PG-studenten aan de Universiteit Antwerpen


1.…

Wat me deze dag wel is bijgebleven is het werken met geluid.
Geluid is er eerder dan woorden.. wanneer we een felle emotionele reactie indenken.. komt er eerst een geluid op daarna taal..
We kregen de opdracht om een relatie uit te beelden. Het begin was moeilijk, maar eenmaal ik begon te tokkelen op de stoel, kwam het vanzelf.. ik heb m’n relatie met ons papa uitgebeeld.. het was eerder een dans om elkaar heen.. met af en toe een ontmoeting (maar de ontmoetingen worden wel steeds meer en ook wat langer.. daar ben ik blij om )…

2… Het was een plezante dag met twee, voor mij, heel inspirerende mensen. Een koppel dat op een heel creatieve, spontane en doorleefde manier omgaat met actietechnieken
Tijdens deze dag is voor mij de finale klik met actie- en dramatechnieken gekomen. Door de uitstraling en het werk van dit koppel was ik na dit seminarie helemaal gevoelsmatig doordrongen van de boodschap ‘alles mag en alles kan’. Door mijn, altijd maar verdergaande, evolutie als therapeut voelde ik stilaan dat mijn creativiteit loskwam en begon te stromen. Na deze dag wist ik ‘ik kan het!’. Alles kan, alles mag, laat de creativiteit maar stromen.
Vanaf dit moment paste ik de technieken niet alleen maar toe bij individuele therapieën met kinderen maar ging ik ook aan de slag met volledige gezinnen.

3…. Ik heb deze dag als verfrissend ervaren. Ik vind het altijd boeiend om ook andere psychodramaturgen aan het werk te zien. Er werden actie- en dramatechnieken aangeboden die vertrekken vanuit beweging, klanken, verhalen. Dat is echt ‘my cup of tea’. Er zijn zoveel meer kanalen om zich uit te drukken dan het verbale. De sociometrie-oefeningen in actie waren gericht op het werken met groepen kinderen of jongeren.
In de actieoefening ‘het tegendeel’ werd gewerkt met een sprookje waarin een keuze moet worden gemaakt. In actie kan worden gereflecteerd over de mogelijke keuzes, ook de keuze die niet wordt gemaakt in het sprookje. Ik vind dit wel een veilige manier om met kinderen te werken rond keuzes maken.

4…. Van de lege stoel oefening met een foto uit mijn jeugd, herinner ik me vooral dat ik lichamelijk goed aanvoelde waar ik in mijn lichaam dat deeltje uit mijn jeugd meedroeg. Ik vind het heel belangrijk dat de link met het lichaam wordt gemaakt, dat verankert een beleving/ervaring veel meer voor mij.

5….. In mijn praktijk ben ik met deze techniek aan de slag gegaan bij een cliënte met selectief mutisme. In één sessie mocht zij emoties door klanken voorstellen. Ze deed zij zeer actief mee, nam de tijd om de juiste klank te zoeken. In een volgende sessie hebben we sociodrama gedaan met het gebruik van klanken. Er werden drie situaties voorgesteld: de huidige situatie, een ideale situatie en een situatie waarin ieder een heftige emotie toont. De cliënte maakte vooral op een non-verbale manier duidelijk hoe zij de personen zag, hoe zij ze positioneerde ten opzichte van haar. Op deze wijze was ze in staat, ondanks het feit dat ze de verbale taal schuwt , te tonen en te voelen wat in haar leeft.
.
6…. De dag met het echtpaar Lap-Streur voelde zeer ontspannen aan. Ze toonden vignetten die een zekere eenvoud uitstraalden. Naderhand bleek ook Marjorie’s opmerking over je positie als therapeut – waar sta je tijdens zo’n actie – van doorslaggevend belang. Tevoren wist/voelde ik nooit goed waar ik me zelf moest plaatsen in de ruimte. Nu let ik erop dat ik dicht (niet te dicht) bij mijn cliënt sta zodat ik hem/haar kan ondersteunen. En het psychodrama de dag na dit seminarie, dat ontplooide zich vanzelf. Zowel ik zelf als mijn cliënte waren onder de indruk van wat er gezegd werd. Zoals ook bij focussen was er door deze korte actie ‘iets’ verschoven bij mijn cliënte. Een fijne ervaring voor ons beiden…